Αριθμός Απόφασης: 31/2014

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Τμήμα 13^° Τριμελές

Σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 21 Μάϊου 2013, με δικαστές τους: Νικόλαο Διακονικολάου, Πρόεδρο Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, Αγγελική Λαϊνιώτη και Σοφία Τσέκου-Πλιάτσικα (Εισηγήτρια), Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα την Ειρήνη Μίαρη, δικαστική υπάλληλο,

γ ι α να δικάσει την από 29-9-1992 έφεση (ΑΚ1105/2009)

τ η ς ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «ΣΤΟΧΟΣ ΑΒΕΤΕ», που εδρεύει στην Αθήνα και παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Σωτήριο Αντωνίου,

κατά 1)του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπεί ο Υπουργός Ανάπτυξης, ο οποίος δεν παραστάθηκε και 2) της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «LABORATORIES ΒΥLΥ S.Α.», που εδρεύει στη Βαρκελώνη της Ισπανίας (Avenida Guiposoosa 20, Spain), που παραστάθηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο Ελένη Παπακωνσταντίνου με την από 20-5-2013 έγγραφη δήλωση του άρθρου 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, την οποία κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου.

Το Δικαστήριο, μ ε λ έ τ η σ ε τη δικογραφία και σκέφτηκε σύμφωνα με το νόμο.

Η απόφαση του είναι η εξής:

1. Επειδή, νομίμως εισάγεται για νέα συζήτηση η κρινόμενη έφεση μετά την αναίρεση με την 1380/2009 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας της 3621/1998 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου και την παραπομπή σε αυτά της υποθέσεως προς νέα νόμιμη κρίση .

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

2.  Επειδή, με την κρινόμενη έφεση, για την οποία καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ τα με αριθμ. 3609568, 3609569, 3609570 ειδικά έντυπα παραβόλου) ζητείται η εξαφάνιση της 7953/1992 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την τελευταία αυτή απόφαση είχε απορριφθεί η προσφυγή της εκκαλούσας κατά της υπ’ αριθμ. 3851/1991 αποφάσεως της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων (Δ.Ε.Σ.), η οποία είχε απορρίψει την υπ' αριθμ. 5906/22-3-1989 αίτηση αυτής περί διαγραφής του σήματος «PERKY» της εφεσίβλητης αλλοδαπής ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία « LABORATORIES ΒΥLΥ S.A.» και είχε γίνει δεκτή η παρέμβαση της τελευταίας.

1. Επειδή, όπως προκύπτει από την από 4-2-2013 έκθεση επιδόσεως της Γραμματέως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών Σοφίας Τσεκούρα κλήση για τη συζήτηση της κρινόμενης έφεσης νομίμως και εμπροθέσμως επιδόθηκε στον Υπουργό Ανάπτυξης, ο οποίος δεν παρέστη κατά τη συζήτηση της υποθέσεως. Με τα δεδομένα αυτά, η κρινόμενη έφεση πρέπει να εξετασθεί ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, απολειπομένου του Υπουργού Ανάπτυξης.

4.  Επειδή, ο α.ν. 1998/1939 «Περί σημάτων» (ΦΕΚ Α 420) που είναι εν προκειμένω εφαρμοστέος ως εκ του χρόνου υποβολής της αιτήσεως διαγραφής, ορίζει, στα άρθρο 20, μετά την τροποποίηση του με το άρθρο 11 του ν. 3205/1955 (ΦΕΚ Α 109) τα εξής: «1. Το επί του σήματος δικαίωμα είναι κληρονομητόν και μεταβιβαστόν εν ζωή μόνον μετά της επιχειρήσεως, εις ην τούτο αφορά. 2. Η σύμβασις, η έχουσα ως αντικείμενον την μεταβίβασιν μόνον του σήματος είναι άκυρος. 3. ... 4. ... 5. Εάν η επιχείρησις ταυ δικαιούχου του σήματος εκτείνεται εις πλείονας χώρας, δύναται να γίνει μεταβίβασις του σήματος μετά του εν Ελλάδι τμήματος της επιχειρήσεως εφόσον εις την μεταβίβασιν περιλαμβάνεται και το αποκλειστικόν δικαίωμα της κατασκευής ή πωλήσεως των εν Ελλάδι παραγομένων εφ' ων το σήμα προϊόντων εφαρμοζομένων κατ' αναλογiαν των διατάξεων του άρθρου 17 παρ. 3 του τροποποιουμένου νόμου. 6. Η μεταβίβασις έχει ισχύν απέναντι των τρίτων,

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

μόνον μετά την καταχώρισιν αυτής εν τω βιβλίω σημάτων. Δια την καταχώρισιν ταύτην απαιτείται η προσαγωγή διπλοτύπου εισπράξεως, εμφαίνοντας την καταβολήν των υπέρ του Δημοσίου νομίμων δικαιωμάτων». Περαιτέρω, στο άρθρο 15 (όπως αυτό είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 8 του ν. 3205/1955) ορίζεται ότι: «1. Το σήμα διαγράφεται κατόπιν αποφάσεων των δικαστηρίων σημάτων, επί τη αιτήσει παντός έχοντας έννομον συμφέρον κατά τας εξής περιπτώσεις: α) Όταν ο δικαιούχος του σήματος δεν ήθελε θέσει εις κυκλοφορίαν προϊόντα φέροντα το σήμα εντός τριετίας από της καταχωρίσεως β) Όταν ο δικαιούχος επί διετiαν έπαυσε να κυκλοφορή προϊόντα φέροντα το σήμα γ) Όταν η επιχεiρησις δια τα προϊόντα της οποίας έχει κατατεθή το σήμα, έπαυσεν από διετίας τουλάχιστον να λειτουργή δ) ... η)... 2) ... », στο άρθρο 17 ότι: «1. Του σήματος επιτρέπεται να γίνεται χρήσις μόνον επί των ιδίων προϊόντων του δικαιούχου αυτού. 2. Ως ίδια θεωρούνται και τα προϊόντα τα κατά το κύριον αυτών μέρος κατασκευαζόμενα ή παρασκευαζόμενα υπό του δικαιούχου του σήματος, απλώς δε συναρμολογούμενα ή συμπληρούμενα υπ' άλλου. 3. Εάν η κατασκευή ή συναρμολόγησες ή συμπλήρωσις γίνεται εν χώρα διαφόρω εκείνης, ένθα το πρώτον εχρησιμοποιήθη το σήμα, δέον να αναγράφεται, κατά τρόπον ευδιάκριτον ο τύπος ένθα αύτη γίνεται, ελληνιστί δε εάν γίνεται εν Ελλάδι, 4.... 5.... ». Στο άρθρο 30 ορίζεται ότι «Τα τακτικά δικαστήρια ουδεμίαν αρμοδιότητα έχουσιν, όπου καθίστανται κατά τον παρόντα νόμον αρμόδια τα δικαστήρια σημάτων. Αι αποφάσεις των δικαστηρίων σημάτων είναι υποχρεωτικοί δια τα τακτικά δικαστήρια και πάσαν άλλην αρχήν». 5. Επειδή από τη διάταξη του άρθρου 30 ταυ αν. 1998/1939, σε συνδυασμό με τις σχετικές διατάξεις του ν. 1406/1983 συνάγεται ότι τα διοικητικά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να κρίνουν αποφαινόμενα δεσμευτικά, με δύναμη δεδικασμένου, για ζητήματα που ανάγονται στην κτήση, μεταβίβαση και απώλεια του δικαιώματος στο σήμα.

6. Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 16 του ν. 3205/55 (ΦΕΚ Α 109) ορίζονται τα εξής: «1. Δι' αποφάσεως των Δικαστηρίων Σημάτων δύναται να επιτραπή η κατάθεσις του αυτού σήματος προς διάκρισιν των αυτών ή παρομοίων προϊόντων ή μόνον η χρήσις του σήματος και παρ' ετέρου, εφόσον

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

μεταξύ αυτού και του δικαιούχου προκαταθέτου υφίσταται στενός και ουσιώδης οικονομικός δεσμός και υπό τον όρον, ότι η χρήσις του σήματος δεν δημιουργεί κινδύνους παραπλανήσεως του κοινού, ουδέ αντίκειται εις το δημόσιον συμφέρον. Ως οικονομικός δεσμός δύναται να νοηθή η παροχή χρηματικών κεφαλαίων ή μηχανημάτων ή εκμεταλλεύσεως εφευρέσεων ή βιομηχανικών μυστικών ή βασικών πρώτων υλών. Η εκμίσθωσις του σήματος απαγορεύεται. 2 . 3 Δήλωσις περί λύσεως του οικονομικού δεσμού, υποβαλλόμενη υπό του δικαιούχου προκαταθέτου επιφέρει αυτοδικαίως από της υποβολής της την διαγραφήν του παρ' ετέρου κατασχεθέντος σήματος ή της παρασχεθείσης χρήσεως Περί της διαγραφής τούτων, αιτήσει τρίτων, αποφασίζουσι τα Δικαστήρια Σημάτων» Με την εν λόγω διάταξη του άρθρου 16 παρασχέθηκε η δυνατότητα της χρήσης του σήματος από άλλον, τρίτο-«αδειούχο», εφόσον μεταξύ αυτού και του δικαιούχου υπάρχει στενός και ουσιώδης οικονομικός δεσμός και υπό τον όρο ότι η χρήση του σήματος δεν δημιουργεί κινδύνους παραπλάνησης του κοινού, ούτε αντίκειται στο δημόσιο συμφέρον, πάντοτε, όμως, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει σχετική περί αυτού απόφαση του Δικαστηρίου Σημάτων.

7 Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Στις 8-10-1975 η εταιρεία INTERNATIONAL COSMETICS CΟ LTD κατέθεσε, με αριθμό 65341, το ημεδαπό σήμα «PERKY», για να διακρίνει προϊόντα της δασμολογικής κλάσεως 3 και αναγνωρίσθηκε δικαιούχος αυτού με την υπ αριθμ. 273/1976 απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου Σημάτων. Η ανωτέρω άλλαξε επωνυμία σε ΙΝΤΕRΝΑΤΙΟΝΑL BRANDS LTD και, στη συνέχεια, σε INTERNATIONAL BRANDS Ε Π.Ε. «INTERBRANDS» Στις 5-4-1977, δυνάμει του υπ' αριθμ. 49 627 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών Κων Παπαδοπούλου, και αιτία πωλήσεως, μεταβίβασε το προμνησθέν σήμα, μετά του τμήματος της επιχειρήσεως στην οποία αυτό ανήκε, αντί του συμφωνηθέντος τιμήματος των 5.000 δραχμών, στην εφεσίβλητη αλλοδαπή εταιρεία (LABORATORIOS ΒΥLΥ S.Α, εδρεύουσα στη Βαρκελώνη Ισπανίας). Η εν λόγω μεταβίβαση καταχωρίσθηκε αυθημερόν στην οικεία μερίδα του Βιβλίου Σημάτων (αριθμ

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

πρωτ 31692/5-4-77). Με την 3468/18-12-1981 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κηρύχθηκε σε κατάσταση πτωχεύσεως η προμνησθείσα εταιρεία «INTERNATIONAL BRANDS Ε.Π.Ε ». Εν τω μεταξύ, την 1-6-1982, μεταξύ της ανωτέρω αλλοδαπής εταιρείας και της «ΣΤΟΧΟΣ Ε.Π.Ε. Εμπορικοί Αντιπρόσωποι» (εκ μετατροπής της οποίας προήλθε η εκκαλούσα Α.Ε.), συνήφθη στη Βαρκελώνη Ισπανίας σύμβαση, στην οποία, πέραν άλλων, διαλαμβάνονται και τα εξής: «Επειδή, η εταιρία LABORATORlOS ΒΥLΥ S.Α κατασκευάζει υπό το σήμα PERKY, καταχωρηθέν εις την Ελλάδα και έχον ως δικαιούχο αυτού την εταιρία ΒΥLΥ, αποσμητική κρέμα, της οποίας τα χαρακτηριστικά είναι γνωστά εις την ΣΤΟΧΟΣ ΕΠΕ, ΕΜΠΟΡΙΚΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ, η οποία έδειξε ενδιαφέρον δια την εμπορίαν του εν λόγω προϊόντος εις την Ελλάδα επί τη βάσει αποκλειστικότητας επί των πωλήσεων, δια ταύτα, αμφότερα τα μέρη αποφασίζουν να συνάψουν την εν λόγω σύμβαση, εν συμφωνία προς τα ακόλουθα: Όροι: 1. Δυνάμει της παρούσης Συμβάσεως εμπορικής φύσεως, η LABORATORIOS ΒΥLΥ S.A., εφεξής καλούμενη «ΒΥLΥ», χορηγεί εις την ΣΤΟΧΟΣ ΕΠΕ, εφεξής καλούμενη ο «Αποκλειστικός Αντιπρόσωπος», την αποκλειστικότητα επί των πωλήσεων της αποσμητικής κρέμας της μάρκας PERKY δια την Ελλάδα, για χρονικό διάστημα πέντε ετών, που ξεκινά από την σημερινή ημερομηνία, και δύναται να παραταθεί για δύο διετείς χρονικές περιόδους, καθόσον το ένα συμβαλλόμενο μέρος δεν κοινοποιεί εις το έτερον την επιθυμiαν του να αποχωρήσει εκ της παρούσης συμβάσεως 2. Ο Αποκλειστικός Αντιπρόσωπος θα φροντίζει να εμποδίζει την ανάπτυξη παρεμβολών, που Θα μπορούσαν να βλάψουν το σήμα PERKY, κατά τέτοιο τρόπο που να προστατεύεται τούτο δεόντως, παρέχοντας παντός είδους πληροφορίες εις την ΒΥLΥ επί οιουδήποτε συναφούς γεγονότος και ιδία επί της εμφανίσεως ή αιτήσεως για όμοιο ή παρόμοιο σήμα. 3 ... 6. Η ΒΥLΥ προμηθεύει τις παραγγελίες που της δίδονται υπό του Αποκλειστικού Αντιπροσώπου 7. Η ΒΥLΥ Θα προμηθεύει την αποσμητική κρέμα PERKY σε «συσκευασίες» των 50 κιλών εκάστη. Ο Αποκλειστικός Αντιπρόσωπος θα ετοιμάζει την τελική παρουσίαση της αποσμητικής κρέμας ΡΕRΚΥ για τους καταναλωτές, συσκευάζοντας την εις σωληνάρια των 15 γραμμαρίων,

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

τοποθετημένα σε κουτιά. Τα χαρακτηριστικά των σωληναρίων, των συσκευασιών, των κουτιών και άλλων στοιχείων για την παρουσίαση προς το καταναλωτικό κοινό θα εγκρίνονται υπό της ΒΥLΥ. 8. Ο Αποκλειστικός Αντιπρόσωπος αναλαμβάνει την υποχρέωση όπως αγοράσει υπό της ΒΥLΥ, ως ελάχιστο αναλογούν μερίδιο για τον πρώτο χρόνο της συμβάσεως, 2.000 κιλά της αποσμητικής κρέμας PERKY εις μορφή «χύδην» 10. Η ΒΥLΥ καθορίζει εις τον Αποκλειστικόν Αντιπρόσωπον την τιμή F.O.B. Βαρκελώνης .., Η λιανική τιμή πωλήσεως Θα προσδιορίζεται υπό του Αποκλειστικού Αντιπροσώπου και θα γνωστοποιείται εις την ΒΥLΥ ένα μήνα προ της εφαρμογής της. 11. Ο Αποκλειστικός Αντιπρόσωπος θα παρέχει εις την ΒΥLΥ με τριμηνιαία στατιστικά στοιχεία επί των πωλήσεων της αποσμητικής κρέμας PERKY ... 12. Η ΒΥLΥ αναγνωρίζει εις τον Αποκλειστικόν Αντιπρόσωπον δικαίωμα προτιμήσεως, εν σχέσει προς την αποκλειστική εμπορία, εις την γεωγραφική  περιοχή του τελευταίου, οιωνδήποτε νέων προϊόντων, τα οποία η ΒΥLΥ προτίθεται να ρίψει στην αγορά υπό το σήμα ΡΕRΚΥ... 14. Ο Αποκλειστικός Αντιπρόσωπος αναλαμβάνει την υποχρέωση να τηρεί μυστική και να χειρίζεται ως εμπιστευτική, οιαδήποτε πληροφορία που πρέπει να υποβληθεί εις αυτόν  υπό της ΒΥLΥ, εν σχέσει προς την μορφοποίηση και τη διαδικασία του  προϊόντος που αποτελεί το αντικείμενο της αποκλειστικότητας επί των πωλήσεων ... 18. Η παράβασις υπό του Αποκλειστικού Αντιπροσώπου, οιασδήποτε εκ των υποχρεώσεων που απορρέουν από την παρούσα σύμβαση, θα είναι επαρκής λόγος για την ακύρωση της υπό της ΒΥLΥ, άνευ δικαιώματος προς οιαδήποτε μορφή αποζημιώσεως ...». Έκτοτε, η αποσμητική κρέμα, υπό το σήμα PERKY, κυκλοφορούσε στην Ελλάδα, με την ένδειξη στο περίβλημα της ότι είναι «Προϊόν του Ισπανικού Οίκου LΑΒΟRΑΤΟRΙΟS ΒΥLΥ S.A.  Παρασκευάζεται στην Ελλάδα παρά των Εργαστηρίων Καλλυντικών ΣΤΟΧΟΣ Ε.Π.Ε.». Στις 26-11-1988, η LABORATORIOS ΒΥLΥ S.A. με επιστολή της προς την ΣΤΟΧΟΣ Ε.Π.Ε., επικαλούμενη ανταγωνιστικές ενέργειες αυτής και συγκεκριμένα, παρασκευή και πώληση αποσμητικών προϊόντων με διαφορετική από την PERKY, ετικέτα (όπως SORENTO), κατήγγειλε την προμνησθείσα μεταξύ των σύμβαση, στη συνέχεια δε ανέθεσε την αποκλειστική

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

αντιπροσώπευση της για διάθεση του προϊόντος της ΡΕRΚΥ, στην Ελλάδα, στον Γ. ΑΛΕΒΙΖΟ . Εξάλλου, η εκκαλούσα εταιρεία (ΣΤΟΧΟΣ ΑΒΕΤΕ) στις 21-3-1989 υπέβαλε στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, με αρ. πρ. 8.014 Δήλωση για τροποποίηση των στοιχείων του καλλυντικού προϊόντος -αποσμητικού PERKY (1. από αλλοδαπό παραγωγό LABORΑTORIOS ΒΥLΥ S.A., BARCELONA SPAIN, σε Έλληνα παραγωγό ΣΤΟΧΟΣ ΑΒΕΤΕ, 2. από εισαγόμενα ZINC ΟΧIDΕ ΡΑSΤΕ σε παραγόμενο στα εργαστήρια ΣΤΟΧΟΣ Α.Β.Ε.Τ.Ε., και 3. Από προϊόν της LAΒORΑΤΟRΙΟS ΒΥLΥ S.A. σε προϊόν της ΣΤΟΧΟΣ ΑΒΕΤΕ), β) στις 22-3-1989 κατέθεσε στο Υπουργείο Εμπορίου αίτηση περί διαγραφής του υπ' αριθ. 65341 σήματος PERKY, επικαλούμενη μη νομιμότητα της μεταβιβάσεως αυτού από την εφεσίβλητο ισπανική εταιρεία, χρησιμοποίηση του από την ίδια επί σειράν ετών και, επικουρικώς, μη χρησιμοποίηση του από την αντίδικο της, η ανωτέρω δε αίτηση απορρίφθηκε, ως αβάσιμη, με την 3851/1991 απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων, και γ) στις 5-4-1989 κατέθεσε στο Υπουργείο Εμπορίου επ’ ονόματι της το σήμα PERKY (με αριθ. 103520), το οποίο, όμως, απορρίφθηκε με την 4891/1991 απόφαση της Δ. Ε. Σ. Κατά της ως άνω, απορριπτικής της αιτήσεως διαγραφής του σήματος, 3851/1991 αποφάσεως της Δ.Ε.Σ., η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών προσφυγή, με την οποία ζητούσε την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης της Δ.Ε.Σ. και την αποδοχή της «υπ' αριθμ. 5906/89 αίτησης (της) διαγραφής του με αριθμ. 65341/75 σήματος κλάσης 3», εμμένουσα στους προμνησθέντες ισχυρισμούς της, η οποία απορρίφθηκε, ως αβάσιμη. Ειδικότερα, με την προσφυγή της η εκκαλούσα ισχυρίσθηκε, μεταξύ άλλων, ότι παρά τον νόμο, τους περί αποδείξεως κανόνες, καίτοι πλήρως αποδείχθηκε από τα προσαχθέντα αποδεικτικά έγγραφα, αλλά και ενώπιον της Επιτροπής από ομολογίες της LABORATORIOS ΒΥLΥ S.A. δεν έγινε δεκτό ότι από την πιο πάνω ισπανική εταιρία ουδέποτε αγόρασε προϊόν με το σήμα PERKY, αλλά απλώς αγόραζε μία από τις πρώτες ύλες του προϊόντος PERKY, ότι το προϊόν επί του οποίου στη συνέχεια τοποθετούσε το σήμα PERKY παραγόταν σε χύμα μορφή στο εργοστάσιο της, με υλικά που αγόραζε από διάφορους στην ελληνική και τη

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

διεθνή αγορά, ότι το προϊόν αυτό το συσκεύαζε σε σωληνάρια που παράγονταν με επιμέλεια, φροντίδα και κίνδυνο δικό της, στη συνέχεια το συσκεύαζε σε κυτία, το διέθετε στην ελληνική αγορά σε όποια τιμή και με όποιο τρόπο αυτή  έκρινε εμπορικά ορθό, αφού, προηγουμένως, με αποκλειστικές της δαπάνες το είχε διαφημίσει και προβάλλει στα ευρύ κοινό και ιδίως στους καθιερωμένους πελάτες της, τα καταστήματα καλλυντικών. Τα γεγονότα αυτά η Επιτροπή τα  αγνόησε αν και ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της υπόθεσης, καθόσον από αυτά καθίσταται εμφανές ότι το προϊόν που αυτή παρήγαγε πλήρως και διέθετε στην ελληνική αγορά χρησιμοποιώντας προς διάκριση του το σήμα  ΡΕRΚΥ, ήταν δικό της, η επιχείρηση που το παρήγαγε, το συσκεύαζε, το διαφήμιζε και το διέθετε στην αγορά ήταν αποκλειστικά δική της, όπως αποκλειστικά δικοί της ήταν και όλοι οι συναφείς εμπορικοί κίνδυνοι και, κατά συνέπεια, η αλλοδαπή εταιρία εγκατεστημένη ως επιχείρηση μόνο στην Ισπανία  και πάντως κατά κανένα τρόπο στην Ελλάδα, δεν είχε κανένα δεσμό, καμία σχέση με το προϊόν, την παραγωγό και την εμπορευόμενη αυτό επιχείρηση καθ' όλο το χρονικά διάστημα από το 1982 έως το 1990 (πέραν της 8ετίας), δηλαδή ότι η εφεσίβλητη καθ' όλο αυτό το διάστημα δεν χρησιμοποιούσε το σήμα καθόλου, αλλά εν πάση περιπτώσει ούτε επi ιδίων της προϊόντων. Ακολούθως, η εκκαλούσα άσκησε την κρινόμενη έφεση κατά της πρωτοδίκου αποφάσεως επαναλαμβάνοντας, εκτός των άλλων, και τους πιο πάνω  ισχυρισμούς. Το Διοικητικό Εφετείο με την 3621/1998 απόφαση του απέρριψε  την έφεση.

8. Επειδή, το διοικητικό εφετείο, με την 3621/1998 απόφαση του, εκτιμώντας το ιδιόμορφο περιεχόμενο της προδιαληφθείσης από 1-6-1982  συμβάσεως (υπό το πνεύμα και της αρχής της ελευθερίας των συμβάσεων) και λαμβάνοντας υπόψη: α) ότι στο προοίμιο αυτής αναγνωρίζεται και συνομολογείται, ως δικαιούχος του σήματος PERKY η εφεσίβλητος αλλοδαπή  εταιρεία, β) ότι η πρόδρομος της εκκαλούσας αναφέρεται στη σύμβαση αυτή ως αποκλειστικός αντιπρόσωπος της εφεσίβλητου, αναλαμβάνοντας την αποκλειστικότητα επί των πωλήσεων του προϊόντος με το σήμα PERKY στην Ελλάδα, δια της συσκευασίας και διακινήσεως αυτού, γ) ότι η κυκλοφορία στην

Αριθμός Απόφασης 31/2014

Ελλάδα προϊόντος φέροντος το σήμα, μέσω αποκλειστικού αντιπροσώπου, είναι κυκλοφορία υπό του ιδίου του δικαιούχου του σήματος, αφού ο αντιπρόσωπος ταυτίζεται εννοιολογικά με τον παραγωγό και δεν θεωρείται τρίτος, αφού η εκ μέρους του κυκλοφορία του προϊόντος, έχει άμεση σχέση με τον παραγωγό, με τον οποίο έχει συνδεθεί με ειδική σύμβαση, δ) ότι το ενδιαφέρον ταυ Ισπανικού Οίκου είχε εκδηλωθεί τόσο με την παρακολούθηση της πορείας πωλήσεως ταυ προϊόντος, αφού μόλις πληροφορήθηκε παράβαση εκ μέρους της αντιπροσώπου, κατήγγειλε τη σύμβαση, όσο και με την άμεση ανάθεση αποκλειστικής αντιπροσωπεύσεως σε τρίτον, ε) ότι η αντιπρόσωπος είχε αποδεχθεί πλήρη έλεγχο εκ μέρους της αλλοδαπής εταιρείας, ως προς τη διακίνηση του προϊόντος και τον αριθμό των πωλήσεων, καθώς και δέσμευση για αποφυγή ενεργειών ανταγωνιστικότητας, στ) ότι καθ' ην χρονική περίοδο, σύμφωνα με τα προσαγόμενα και επικαλούμενα 7 τιμολόγια των ετών 1984­1988, το προϊόν PERKY εισαγόταν υπό τη μορφή των πρώτων υλών, που το αποτελούσαν (εκχύλισμα οξειδίου του ψευδαργύρου, βασική α" ύλη σε ποσοστό 55%, βαζελίνη σε ποσοστό 44,90% και άρωμα 0,10%), οι πρώτες αυτές ύλες παρεσκευάζοντο από την εφεσίβλητη αλλοδαπή εταιρεία, η δε επεξεργασία και ομογενοποίηση αυτών από την εκκαλούσα αποτελούσε απλώς συμπλήρωση του προϊόντος και, οπωσδήποτε, δεν αντιπροσώπευε, παρά μικρό ποσοστό επί της αξίας αυτού, ζ) ότι στα κυτία συσκευασίας, κατά συμφωνία ετίθετο η ένδειξη ότι το προϊόν είναι του ισπανικού οίκου, και η) ότι μόλις το έτος 1989 η εκκαλούσα στην προς τον Ε.Ο.Φ. δήλωση της, επικαλέσθηκε δι' εαυτήν, την ιδιότητα της παραγωγού και ιδιοκτήτριας του προϊόντος, δέχθηκε ότι το αποσμητικό προϊόν PERKY, είτε εισήγετο ως έτοιμο παρασκεύασμα (χύδην), είτε εισήγετο υπό μορφή α' υλών, ήταν «ίδιον» της εφεσίβλητης προϊόν, και συνεπώς, καθ' όλην την αναφερθείσα χρονική περίοδο (1982-1989), που κυκλοφορούσε τούτο στην Ελλάδα, γινόταν από αυτήν (εφεσίβλητη) χρήση του επιμάχου ομώνυμου σήματος της, και κατέληξε στο ότι δεν προκύπτει αχρησία του σήματος αυτού εκ μέρους της δικαιούχου του, επί διετία (κατά το άρθρο 15, παρ. 1, περ. γ του αν. 1998/1939), ή πολλώ μάλλον επί πενταετία (κατά την καταλαμβάνουσα την ένδικη εκκρεμή υπόθεση, διάταξη

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

του άρθρον17 του ν 2239/1994), μέχρι του κατ' αρχήν κρισίμου χρόνου της υποβολής της αιτήσεως διαγραφής ή της εκδικάσεως της από την Δ.Ε.Σ. (28-2­1991), ώστε να συντρέχει νόμιμος λόγος διαγραφής του, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση. Με την αίτηση αναιρέσεως η εκκαλούσα, μεταξύ άλλων λόγων που απορρίφθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας, προέβαλε ότι με την προσφυγή και την έφεση της αμφισβητώντας την ιδιότητα της, ως αποκλειστικής αντιπροσώπου της εφεσίβλητης, είχε ισχυρισθεί, όπως αναλυτικότερα έχει εκτεθεί στην πιο πάνω σκέψη 7, ότι το προϊόν (αποσμητική κρέμα) που κυκλοφορούσε στην Ελλάδα με το ως άνω σήμα, ήταν δικό της και όχι της εφεσίβλητης, και κατά συνέπεια, το σήμα ως μη τιθέμενο επί ιδίων της εφεσίβλητης προϊόντων, δεν εχρησιμοποιείτο απ' αυτήν από το έτος 1982 και πάντως από το έτος 1984, ακολούθως δε ισχυρίσθηκε ότι από το έτος 1984 έπαυσε να παραγγέλλει ποσότητες ετοίμου προϊόντος στην εφεσίβλητη και αγόραζε κάποιες πρώτες ύλες, από την επεξεργασία και πρόσμιξη των οποίων με άλλα στοιχείο, στο εργοστάσιο της, παρήγε το τελικό προϊόν, το οποίο στη συνέχεια συσκεύαζε σε σωληνάρια και κυτία και διένεμε, μέσω δικού της δικτύου, σε όλη την Ελλάδα, και ότι, πάντως το ρηθέν προϊόν PERKY έπαυσε να κυκλοφορεί στην Ελλάδα, έστω και ως πρώτη ύλη, από το έτος 1988 και εντεύθεν. Το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 1380/2009 απόφαση του έκρινε ότι η αιτιολογία αυτή με την οποία κρίθηκε ότι το προϊόν το οποίο διέκρινε το ένδικο σήμα είναι παρασκευής της εφεσίβλητης και όχι της εκκαλούσας παρίσταται ανεπαρκής. Τούτο δε διότι το διοικητικό εφετείο Θεωρώντας ότι η χρήση σήματος από τρίτον, νοείται μόνο υπό τις προϋποθέσεις της διατάξεως της παρ. 2 ταυ άρθρου 17 του ν. 1998/1939, την οποία και μνημονεύει, αφού δέχθηκε ότι η εκκαλούσα απλώς επεξεργαζόταν και ομογενοποιούσε τις πρώτες ύλες από τις οποίες αποτελείτο το προϊόν που διέκρινε το ένδικο σήμα, έκρινε ότι αυτό ήταν «ίδιο» προϊόν της εφεσίβλητης, για το λόγο ότι οι πρώτες ύλες «παρασκευάζοντο» από την τελευταία. Με τον τρόπο αυτό, όμως, κατά την κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν ερευνήθηκε από το Διοικητικό Εφετείο η δυνατότητα χρήσης σήματος από την εκκαλούσα υπό τις ουσιαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 16 του ν. 3205/1955, με συνέπεια η κρίση του να

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

στερείται νομίμου βάσεως. Ενόψει αυτών, κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι η αναλυτικότερη αιτιολόγηση του πραγματικού είναι αναγκαία, ενόψει αφενός των ισχυρισμών της εκκαλούσας, που παρατέθηκαν στη σκέψη  7 και της ήδη παρατεθείσας παραδοχής του ίδιου του Διοικητικού Εφετείου ότι μόνο πρώτες ύλες παρασκευάζονταν από την εφεσίβλητη αλλοδαπή εταιρία και όχι τελικά προϊόν, διαδικασία που δεν προσήκει, κατ' αρχήν, στη σχέση (απλής) αντιπροσώπευσης (αν και δεν υπάρχει ισχυρισμός ότι για την παραγωγή του προϊόντος στην Ελλάδα τηρήθηκε η διαδικασία του άρθρου 16 του ν. 3205/1955). Για το λόγο αυτό, η εξέταση του οποίου είναι αναγκαία προϋπόθεση για την εξέταση των συναφώς προβαλλόμενων λόγων που αναφέρονται σε ισχυρισμούς ότι η εκκαλούσα παρήγαγε η ίδια το σχετικό προϊόν στην Ελλάδα, το Συμβούλιο της Επικρατείας δέχθηκε την αίτηση αναιρέσεως και παρέπεμψε την υπόθεση στο Δικαστήριο τούτο για νέα κρίση.

9. Επειδή, από την επανεξέταση των προαναφερόμενων έγγραφων στοιχείων της δικογραφίας, αλλά συνεκτιμώντας περαιτέρω και τις καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάσθηκαν ενώπιον της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων, (βλ. πρακτικά της 28-2-1991 συνεδρίασης της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων), τόσο της εφεσίβλητης αλλοδαπής εταιρίας (Λυριτζής Ιωάννης) όσο και της εκκαλούσας (Μαρία Φρυδάκη), που εκτιμώνται ελεύθερα, προκύπτει ότι ένα μικρό μέρος πρώτης ύλης που προορίζονταν για το αποσμητικό «PERKY» ερχόταν από το εξωτερικό (Ισπανία) που αντιστοιχούσε σε ένα μικρό ποσοστό αρχικά της συνολικής αξίας του παραγόμενου προϊόντος (10% περίπου) και  στη συνέχεια όλο το προϊόν παρασκευάζονταν στο νομίμως λειτουργούν εργοστάσιο της εφεσίβλητης. Σύμφωνα δε με την από 18-1-1991 έκθεση επιθεώρησης υπαλλήλων του ΕΟΦ στο εργοστάσιο καλλυντικών της εφεσίβλητης, πραγματοποιήθηκε έλεγχος του υφιστάμενου τότε εργοστασίου αλλά και έλεγχος της δηλώσεως του προϊόντος «PERKY» από την εκκαλούσα. Ενόψει αυτών, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι το σήμα είναι αρρήκτως συνδεδεμένο με την επιχείρηση που παράγει το προϊόν το οποίο διακρίνει, δεδομένου ότι κατά το άρθρο 17 του α.ν. 1998/1939 «Περί σημάτων», «του σήματος επιτρέπεται να γίνεται χρήσις μόνον επί των ιδίων προϊόντων του

Αριθμός Απόφασης: 31/2014

δικαιούχου αυτού», κρίνει ότι Το προϊόν που διέκρινε το σήμα «PERKY» κατά την ένδικη περίοδο από το έτος 1982 έως «τις 22-3-1989, που κατατέθηκε η αίτηση διαγραφής του σήματος από την εκκαλούσα ήταν ίδιον τελικά προϊόν της εκκαλούσας και όχι της εφεσίβλητης, σύμφωνα και με την ένδειξη στο περίβλημα της αποσμητικής κρέμας ότι τα προϊόν παρασκευάζεται στην Ελλάδα παρά των Εργαστηρίων Καλλυντικών ΣΤΟΧΟΣ ΕΠΕ. Εξάλλου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας εξ αρχής δεν τηρήθηκε στην πράξη ο όρος της αρχικής συμβάσεως κατά τον οποίο η εταιρία ΒΥLΥ θα προμήθευε την αποσμητική κρέμα PERKY σε «συσκευασίες» των 50 κιλών εκάστη στην εκκαλούσα. Αλλωστε, δεν προσκομίζονται από την εφεσίβλητη στοιχεία για όλο το ένδικο χρονικό διάστημα από τα οποία να προκύπτει ότι η παρασκευή του προϊόντος γίνονταν από αυτή, αλλά και στοιχεία που να αποδεικνύουν άτι τηρήθηκαν και ίσχυσαν τελικώς οι όροι της προαναφερόμενης συμβάσεως αντιπροσωπείας, παρά μόνον 7 συνολικά τιμολόγια για αγορά πρώτων υλών, που ανάγονται στα έτη 1984 έως 1988. Εξ αυτών, αποδεικνύεται αληθής ο ισχυρισμός της εκκαλούσας ότι το σήμα ήταν τοποθετημένο επί ιδίων της προϊόντων, άτι το προϊόν αυτό το συσκεύαζε σε σωληνάρια που παράγονταν από αυτήν και με κίνδυνο δικό της, στη συνέχεια δε το συσκεύαζε σε κυτία, το διέθετε στην ελληνική αγορά σε όποια τιμή και με όποια τρόπο εκείνη έκρινε  εμπορικά για αυτή ορθό, αφού, προηγουμένως, με αποκλειστικές της δαπάνες το διαφήμιζε και κατά συνέπεια δεν εχρησιμοποιείτο από την εφεσίβλητη από το έτος 1982 έως το έτος 1989. Επομένως, το Δικαστήριο κρίνει ότι το αποσμητικό προϊόν PERKY , που εισήγετο κατά ένα μέρος υπό μορφή πρώτων υλών, ήταν «ίδιον» τελικό προϊόν της εκκαλούσας (ΣΤΟΧΟΣ Α.Β.Ε.Τ.Ε.) και όχι προϊόν της εφεσίβλητης (LABORATORIOS BYLY S.A.), και συνεπώς, καθ' όλην την επίμαχη χρονική περίοδο (1982­-1989), αλλά και μεταγενέστερα που κυκλοφορούσε τούτο στην Ελλάδα, δεν γινόταν από την εφεσίβλητη χρήση του σήματος της. Συνεπώς προκύπτει αχρησία του σήματος αυτού εκ μέρους της δικαιούχου του, επί διετία (κατά το άρθρο 15, παρ. 1, περ. γ του α.ν. 1998/1939), αλλά και πέραν της πενταετίας (κατά την καταλαμβάνουσα την ένδικη εκκρεμή υπόθεση, διάταξη του άρθρου 17 του ν. 2239/1994), μέχρι του κρισίμου χρόνου της υποβολής της αιτήσεως

Αριθμός  Απόφασης: 31/2014

διαγραφής ή της εκδικάσεως της από την Δ.Ε.Σ. (28-2-1991), δεδομένου ότι ούτε η σχέση αντιπροσώπευσης συνέτρεχε, ούτε σι ουσιαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 16 του ως άνω νόμου 3205/1955 όπως ίσχυε κατά ταν κρίσιμο χρόνο. Ενόψει αυτών, συντρέχει νόμιμος λόγος διαγραφής του εν λόγω σήματος, το Πρωτοβάθμιο δε Δικαστήριο που δέχθηκε με Την εκκαλουμένη απόφαση ως προς το ζήτημα αυτό τα αντίθετα, απορρίτττοντας την προσφυγή της εκκαλούσας και δεχόμενο την παρέμβαση της εφεσίβλητης αλλοδαπής ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «LABORATORIES ΒΥLΥ S.A.» έσφαλε, κατά το βάσιμο λόγο της εφέσεως.

10. Επειδή, κατ' ακολουθία αυτών, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, και περαιτέρω δικάζοντας επί της προσφυγής ντι γίνει δεκτή αυτή. Να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. 3851/1991 απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων (Δ.Ε.Σ.), να γίνει δεκτή η υπ’ αριθμ. 5908/22-3-1989 αίτηση της εκκαλούσας περί διαγραφής του σήματος «ΡΕRΚΥ» της εφεσίβλητης αλλοδαπής ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «LABORATORIES ΒΥLΥ S.A.» και να απορριφθεί η παρέμβαση της τελευταίας. Τέλος, πρέπει να επιστραφεί στην εκκαλούσα το παράβολο που κατέθεσε και να καταδικασθεί η εφεσίβλητη αλλοδαπή εταιρία στο δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας. (άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δέχεται την έφεση.

Διατάσσει την περιέλευση του παραβόλου στην εκκαλούσα.

Εξαφανίζει την 7953/1992 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου

Αθηνών.

Δικάζοντας επί της προσφυγής

Δέχεται αυτή και ακυρώνει την υπ’ αριθμ. 3851/1991 απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων (Δ.Ε.Σ.).

Δέχεται την υπ’ αριθμ 5908/2241989 αίτηση της εκκαλούσας περί διαγραφής του σήματος «ΡΕRΚΥ» της εφεσίβλητης αλλοδαπής ανώνυμης εταρείας με την επωνυμία «LABORATORIES BYLY S.A.» και

Απορρίπτει την παρέμβαση της τελευταίας.

Καταδικάζει την εφεσίβλητη αλλοδαπή ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «LABORATORIES BYLY S.A.» στα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας που ορίζει σε πεντακόσια εβδομήντα έξι (576) ευρώ.

Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στην Αθήνα στις 31 Δεκεμβρίου 2013 και η απόφαση δημοσιεύτηκε στο ακροατήριο του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις 10 Ιανουαρίου 2014,

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                            Η ΕΊΣΗΓΗΤΡΊΑ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ  ΔΙΑΚΟΝΙΚΟΛΛΟΥ                                                                  ΣΟΦΊΑ ΤΣΕΚΟΥ - ΠΛΙΑΤΣΙΚΑ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΊΡΗΝΗ ΜΙΑΡΗ

ΑΤ.